Τρία στοιχεία έδωσαν ουσιαστικότερο περιεχόμενο στην νέα, πασχαλινή αναβάθμιση του αξιόχρεου της ελληνικής οικονομίας από την Standard and Poor’s (από ΒΒΒ/Α-3 σε ΒΒΒ/Α-2, δηλαδή στην δεύτερη θέση από τον πάτο, εντός επενδυτικής βαθμίδας  από πέρυσι). Ουσιαστικότερο περιεχόμενο σε σχέση με τις – αναμενόμενες, πλην όχι ιδιαίτερα λειτουργικές – εκδηλώσεις ικανοποίησης για «δυναμική επανάκαμψη της Ελλάδας στον χάρτη» και για «δικαίωση των κυβερνητικών επιλογών» (Κυρ. Πιερρακάκης), ή πάλι για «επιτυχία όχι μόνο της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλ’ ολόκληρου του Ελληνικού λαού» (Κ. Χατζηδάκης).

Το πρώτο είναι ότι αυτή η αναβάθμιση έρχεται, προγραμματισμένη μεν – οι rating agencies έχουν τακτές ημερομηνίες για την δημοσιοποίηση των αποφάνσεών τους για κάθε οικονομία – πλην σε μια στιγμή ακραίας αναταραχής και διεθνούς αβεβαιότητας. Το ότι η S&P δεν επιφυλάχθηκε, αλλά θεώρησε ότι η ευστάθεια της Ελληνικής οικονομίας δεν θα απειληθεί από τις συνθήκες ζωής στον «πλανήτη Τραμπ» έχει την σημασία του…

Το δεύτερο ήταν κάτι που και η S&P σημείωσε στην συλλογιστική της απόφανσής της, αλλά και ο Κωστής Χατζηδάκης, ανέδειξε: ότι δηλαδή «τα διατηρούμενα πρωτογενή πλεονάσματα συνδυάζονται με ανθεκτική ανάκαμψη» (S&P), ότι «δημοσιονομική σύνεση χαρακτηρίζει την πολιτική της Κυβέρνησης [με] συστηματική προσπάθεια για περιορισμό της φοροδιαφυγής». Γίνεται, δηλαδή, η δημοσιονομική επιμονή συστατικό της πολιτικής (Μετάφραση: η ΔΕΘ 2025 δεν θα δώσει χαλάρωση. Λογικά).

Το τρίτο – εδώ που τα λέμε – θα άξιζε κάτι σαν ενθουσιασμό πλην η αυτοσυγκράτηση Χατζηδάκη εν προκειμένω μάλλον κάνει καλό. Τι εννοούμε; Ότι η S&P δίνει πρόβλεψη για ετήσιο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ «2,3% κατά μέσο όρο για την περίοδο 2025-28». Και ναι μεν αυτό συνδέεται με την (ελπιζόμενη, προσδοκώμενη) αύξηση της επενδυτικής δραστηριότητας λόγω NextGenEU το 2025-26 και από «τις θετικές δευτερογενείς επιδράσεις από τις υψηλότερες δαπάνες Γερμανίας και ΕΕ» – πράγμα που παραπέμπει σε κάτι σαν ευχή, όμως ευθέως αντικρίζεται και με τον συνδυασμό με διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων – για να μεταφρασθεί σε προσδοκία ριζικής μείωσης του λόγου χρέους/ΑΕΠ στα επόμενα χρόνια. Ακριβώς αυτό που έχουν στο στόχαστρο οι αγορές, στις οποίες ακριβώς απευθύνονται οι rating agencies.

Μετά την απογοήτευση για την μη αναβάθμιση του ΧΑΑ στις ανεπτυγμένες αγορές από τον MSCI – μετά από μια 10ετία και πλέον στις αναδυόμενες – η διάσταση του Πασχαλιάτικου δώρου από την S&P είχε το ειδικό βάρος της.